Kailangang matapos na ang pakikidigma ng Israel sa Gaza at kinakailangan ding tigilan na ng mga kakampi nila ang pagsuporta rito

Dati nang binibigyang-lunas ng mga team ng Doctors Without Borders ang mga epekto ng labimpitong taon na blockade ng Israel at paulit-ulit na pagsalakay nito sa mga tao sa Gaza. Kasama rito ang paggamot sa mga pangmatagalang pinsala, mga kondisyong kaugnay ng kalusugang pangkaisipan, at mga malubhang pagkasunog na dinanas ng mga tao roon bago pa ang Oktubre 7. Ngunit mula noong petsang iyon, habang dumadagsa ang pangangailangang sanhi ng walang patid na paglusob ng Israel sa  Gaza Strip, ang pangangalagang pangkalusugan doon ay gutay-gutay na.

Ngayon, 17 lamang sa 36 na ospital ang gumagana, at hindi bilang kabuuan (Pinagmulan: OCHA). Ang mga partidong sangkot sa digmaan ay naglalabanan sa mga lugar na malapit sa mga pasilidad medikal, kung kaya’t nalalagay sa panganib ang mga pasyente, mga tagapangalaga, at mga medical staff. Anim na mga kasamahan ng Doctors Without Borders na ang napatay. Mula Oktubre 2023, ang mga staff at pasyente ng Doctors Without Borders ay kinailangang umalis mula sa 14 na magkakaibang istrukturang pangkalusugan, dahil sa mga seryosong insidente at mga patuloy na labanan. Sa tuwing nililisan ang isang pasilidad medikal, libo-libong tao ang nawawalan ng mapagkukunan ng makasagip-buhay na pangangalagang medikal. Ito’y makaaapekto sa kalusugan ng mga tao, di lang sa kasalukuyan, kundi pati na rin sa mga darating na linggo at buwan.

Ang kakulangan ng mapagkukunan ng pangangalagang pangkalusugan ay lalong pinalalala ng kakulangan ng humanitarian supplies sa Gaza. Ang mga awtoridad na Israeli ay nagtatakda ng mga di malinaw at di maaasahang pamantayan para sa pagpapahintulot ng pagpasok ng supplies. At kahit na maitawid man ang mga ito sa Gaza Strip, kalimita’y hindi ito aabot sa destinasyon nito dahil sa kawalan ng ligtas at pinahihintulutang madadaanan, dahil sa mga patuloy na labanan, at pagnanakaw ng mga pagkain at iba pang mga pangunahing supply item.

Habang kumakaunti ang nakapagbibigay ng pangangalagang medikal sa Gaza, kumakaunti rin ang mga maaaring gawin ng mga tao upang makuha ito. Ang mga kautusang lumikas ay nagtulak sa 90% ng mga tao sa mga lugar na sinasabing mas ligtas, ngunit paulit-ulit din namang binobomba ng Israel.  Ang mga tao ay hinihimok na mamalagi ngayon sa isang maliit na lupain na 41 square kilometres ang laki (Pinagmulan: OCHA), kung saan limitado ang masisilungan, pagkain at tubig. Malaki rin ang panganib ng paglaganap ng mga sakit dahil sa dami ng mga taong nagsisiksikan sa maliit na lugar. Sa dalawang milyong tao sa Gaza Strip, hindi bababa sa12,000 na tao ang may malubhang pangangailangang mailikas sa lugar kung saan makakakuha sila ng pangangalagang medikal (Pinagmulan: WHO).

Ang medical evacuation ng mga nangangailangan, at ang paglisan ng mga Palestinong naghahanap lamang ng kaligtasan para sa kanilang mga sarili at sa kanilang mga pamilya, ay kinakailangang mapadali, nang hindi ipinagkakait ang kanilang karapatang bumalik. Habang ang nakalipas na labindalawang buwan ay puno ng mapaminsalang pagkilos, ito rin ay kinakitaan ng kahiya-hiyang hindi pagkilos.

Sa kasaysayan ng mundo, pangkaraniwan na ang pag-uuna sa mga pulitikal na interes bago sa buhay ng tao.  Habang ang mga kakampi ng Israel ay nagbibigay ng pahayag sa kahalagahan ng ceasefire at sa pangangailangan ng pagpapadali ng pagpasok ng humanitarian aid sa Gaza, patuloy pa rin silang nagbibigay ng mga armas sa Israel. Partikular na rito ang Estados Unidos na bagama’t kamakailan lang ay nananawagan din para sa isang ceasefire ay patuloy pa ring pinalalabo, hinahadlangan, at pinahihina ang mga pagsusumikap na magkaroon ng ceasefire sa pamamagitan ng papel nito sa United Nations Security Council.

Samantala, ang digmaan sa Gaza ay nagpapalala ng tensyon sa rehiyon, na sa ngayo’y umaabot na sa nakababahalang antas. Ang mga pagsalakay ng mga Israeli ay tumitindi na sa West Bank, at ngayo’y sa Lebanon, na nagiging sanhi na ng mga mapaminsalang epekto sa mga sibilyan.
 

Ang mga panawagan ng Doctors Without Borders:

• Kinakailangang mapatupad agad ang isang pananatiliing ceasefire.

• Ang maramihang pagpatay ng mga sibilyan ay dapat tigilan na.

• Ang pagwasak ng sistema para sa pangangalagang pangkalusugan at ang mga imprastrukturang sibilyan ay dapat nang tigilan.

• Ang blockade sa Gaza ay dapat wakasan na.

• Dapat buksan ng Israel ang mahahalagang hangganan gaya ng Rafah crossing, upang matiyak na ang mga pinalaking humanitarian at medical aid ay agad makararating sa mga nangangailangan.

• Kailangang tiyakin ng Israel ang medical evacuation para sa mga nangangailangan ng pangangalagang medikal mula sa mga dalubhasa, pati na rin ang kanilang mga tagapangalaga, at bigyang pahintulot ang pangingibang bansa ng mga gustong maghanap ng kaligtasan sa ibang lugar, habang tinitiyak na maaari silang bumalik sa Gaza nang ligtas, hindi sapilitan, at may dignidad.

• Ang United Nations Security Council ay kinakailangang kumilos upang matiyak ang isang ceasefire bilang tagagarantiya ng pandaigdigang kapayapaan at seguridad, at wakasan ang pagwawalang bahala nito sa kasalukuyang nagaganap na pagkawasak ng Gaza Strip.