Mga walang-katapusang Hamon: Pagkatapos ng sunog, nagsisimulang bumangong muli ang mga refugee na Rohingya

09/01/2024

Bangladesh

Nag-umpisa ang sunog nang ala-una ng madaling araw ng Enero 7. Inabot ng tatlong oras bago naapula ang sunog, at sa panahong iyon ay natupok na ng apoy ang halos 900 na tirahan. Bangladesh, 2024. © Jan Bohm/MSF

“Nagising ako noong nag-aapoy na ang tinitirhan namin,” kuwento ni Nur Bahar, habang nakaupo sa labi ng dati nilang tirahan. Tumakas si Nur mula sa Myanmar noong 2017 matapos na may pumaslang sa kanyang asawa. Buntis siya noon, at sa Bangladesh na niya ipinanganak ang isang sanggol na lalaking pitong taong gulang na ngayon. Wala na silang bubong at mga dingding; siya at kanyang anak ay nakaupo sa isang karpet, napapaligiran ng mga pagkain at damit na donasyon ng ibang mga miyembro ng komunidad. “Dahil wala akong asawa o pamilya, walang mag-aalaga sa akin. Umaasa na lang ako sa mga donasyong pagkain at umaasa ring may tutulong sa aking itayo muli ang aming tirahan.”

Mahirap ang sitwasyong ito lalo na para sa mga may pamilya. Si Anuhara, 67, ay napapaligiran ng kanyang mga kamag-anak. Dati’y kasama niya ang kanyang dalawang anak na lalaki at manugang na babae, ngunit nang manganak ang manugang niya dalawang araw bago ang sunog, lumipat sila sa ibang bahagi ng kampo kung saan nakatira ang iba nilang kamag-anak. Kung sumama siya, ligtas sana siya mula sa sunog. Ngayon, ginagawan siya ng kanyang dalawang anak at ng iba pa nilang kamag-anak ng pansamantalang tirahan na gawa sa kawayan. Nawala ang lahat ng pag-aari ni Anuhara, maliban sa suot niyang damit. “Ito lang ang natira sa akin.”

Sona Ullah works as a humanitarian affairs officer at the MSF clinic in Balukhali that was recently reopened after also being destroyed in fire. His job is to meet with fellow Rohingya in the camps to understand their needs and how MSF can help. “We had just decorated the shelter for my son’s wedding,” he says, standing under provisional plastic sheeting. Now, he is the one in need of support, as the fire spared neither his nor his family's living space.

Si Sona Ullah ay nagtatrabaho bilang humanitarian affairs officer ng Doctors Without Borders sa kanilang klinika sa Balukhali. Dati ay natupok din ng sunog ang klinika, at ito’y muling nabuksan kamakailan lang. Tungkulin ni Sona na makipag-ugnayan sa kanyang mga kapwa Rohingya sa mga kampo upang maintindihan ang kanilang mga pangangailangan at matukoy kung paano sila matutulungan ng Doctors Without Borders. “Katatapos lang naming maglagay ng dekorasyon sa bahay para sa kasal ng aking anak,” sabi niya, habang nakatayo sa ilalim ng plastic sheeting. Ngayon, siya ang nangangailangan ng suporta, dahil nilamon ng apoy ang bahay niya at ang bahay ng kanilang pamilya. Bangladesh, 2024. © Jan Bohm/MSF

Si Sona Ullah ay nagtatrabaho bilang humanitarian affairs officer ng Doctors Without Borders / Médecins Sans Frontières (MSF) sa kanilang klinika sa Balukhali. Kamakailan lang, binuksan muli ang klinikang ito matapos itong matupok din ng sunog. Ang trabaho niya ay makipag-ugnayan sa kanyang mga kapwa Rohingya sa mga kampo upang maintindihan ang kanilang mga pangangailangan at matukoy kung paano makatutulong ang Doctors Without Borders. “Katatapos lang naming maglagay ng dekorasyon sa bahay para sa kasal ng aking anak,” sabi niya, habang nakatayo sa ilalim ng plastic sheeting. Ngayon, siya ang nangangailangan ng suporta, dahil nilamon ng apoy ang bahay niya at ang bahay ng kanilang pamilya.

Bagama’t ayon sa opisyal na datos ay walang namatay dahil sa sunog, damang-dama pa rin ng mga tao ang tindi ng epekto nito. Ang mga Rohingya, na tumakas mula sa karahasan sa Myanmar, ay nawalan muli ng tirahan. Mula noong malawakang paglikas noong 2017, sinusubukan nilang makibagay sa kawalan ng katiyakan ng pamumuhay sa isang provisional camp, sa ilalim ng mga napakahirap na kondisyon, at sila’y umaasa lamang sa aid. Ang sitwasyon ay itinuturing na pansamantala – hindi pinapahintulutan ang pagtayo ng permanenteng istruktura sa loob ng kampo, ang mga Rohingya ay hindi puwedeng maghanapbuhay, ang mga bata ay hindi nakatatanggap ng pormal na edukasyon, at ang mga tao ay nahaharap sa napakaraming paghihigpit.

Children choose from a pile of donated clothes. The Rohingya community responded quickly. As many people from Camp 5 lost everything in the fire, refugees from other parts of the camp rushed to donate them clothes and food.

Ang mga bata ay namimili mula sa mga damit na ibinigay bilang donasyon. Mabilis ang pagtugon ng komunidad ng mga Rohingya. Dahil sa maraming tao mula sa Camp 5 ang nasunugan ng halos lahat ng kanilang kagamitan, ang mga refugee na mula sa ibang bahagi ng kampo ay di nag-atubiling bigyan sila ng mga donasyon na damit at pagkain. Bangladesh, 2024. © Jan Bohm/MSF

Ang katatagan ng komunidad ng mga Rohingya ay kapuri-puri. Ang mga taong mula sa ibang bahagi ng kampo ay mabilis na dumating upang magbigay ng mga donasyong damit at pagkain, sila ay maituturing na first responders. Ang Doctors Without Borders naman ay nagbigay ng psychological first aid, at kasama ang ibang organisasyon, inalam namin ang kanilang mga pangangailangan at ngayo’y naghahanda para sa isang mas organisadong pagtugon. Wala pang isang linggo ang nakararaan nang nagkasunog muli, sa Camp 11 naman. “Matapos matupok ang Camp 5, binisita sila ng mga taga-Camp 11 nang may dalang mga pagkain at mga donasyong damit,” sabi ni Erik Engel, isang Project Coordinator ng Doctors Without Borders.

“Gayunpaman, sa kabila ng kanilang katatagan, kailangan ng mga Rohingyang makita ang posibilidad ng isang kinabukasang mapagkakatiwalaan nila. Ang pagtira sa mga pansamantalang masisilungan ay hindi nagbibigay sa kanila ng buhay na may dignidad.”

Erik Engel, project coordinator

Nakukulong at nalilimutan: Saan makahahanap ang mga Rohingya ng kaligtasan?

Habang ang mga Rohingya ay lalong nakukulong ng tumitind...

Mga Boses mula sa Larangan: Nakababahalang bilang ng mga may hepatitis C sa mga kampo ng mga refugee na Rohingya sa Bangladesh

Tahimik na kumakalat ang isang epidemya sa malalawak na kampo ng mga refugee na Rohingya sa Cox's Bazar. Sa isang survey na ginawa ng Doctors Witho...

Sa Araw ng mga Refugee sa Buong Mundo, mithiin ng mga Rohingya ang magkaroon ng tahanan, kaligtasan, at kalayaan mula sa takot

Noon, nananahan sila sa estado ng Rakhine sa Myanmar, sa may hilagang hangganan nito sa may Bangladesh. Ngayon, ang mga Rohingya ay walang estado, ...

Bangladesh: Ang kakulangan ng pangangalaga para sa mga mayroong hepatitis C at ang nakababahalang pagdami ng mga kaso nito sa mga refugee camp ng mga Rohingya

Ayon sa pag-aaral na isinagawa ng Doctors Without Borders / Médecins Sans Frontières (MSF), halos 20% ng mga refugee na Rohingya na...

Ang paglala ng alitan sa pagitan ng Bangladesh at Myanmar sa border area

Mula Pebrero 4, 27 na tao na ang ginamot ng Doctors Without Borders / Médecins Sans Frontières (MSF) sa Cox’s Bazar, Bangladesh, para sa mga tinamo...

Bangladesh: Ang mga pangangailangan ay narito na ngayon

Dalawang taon na ang nakalilipas mula noong Marso 22, 2021, nang isang mapanirang apoy ang kumalat sa pinakamalaking refug...

Mga Alaala ng Tahanan: Pagkatapos ng anim na taon, ang mga tumatagal na tagapaggunita ng mga pamilyang Rohingya

Noon, sa mga barangay sa estado ng Rakhine sa kanlurang bahagi ng Myanmar namumuhay ang mga Rohingya. Doon sila nagk...

May isang milyong dahilan para tayo’y kumilos

Matapos ang anim na taon, ang mga dapat pansamantala lamang na kampo ay mukha nang mga slum area. Gaano pa katagal matit...