มารดาคอยเฝ้าดูแลบุตรที่พบภาวะทุพโภชนาการ ภายในโรงพยาบาลนาสเซอร์ ที่ทางองค์การฯ สนับสนุนการทำงานอยู่ โดยภายในพื้นที่กาซามีเด็กจำนวนมากทุกข์ทรมานจากภาวะทุพโภชนาการขั้นรุนแรง และอาจเรียกได้ว่าแขวนอยู่บนเส้นด้าย - ดินแดนปาเลสไตน์ ตุลาคม 2567 © MSF
พวกเรารักษาทารกที่พบโรคติดเชื้อ โรคทางเดินหายใจ และโรคผิวหนัง แน่นอนว่าพวกเราพบเจอกับเรื่องนี้ตั้งแต่ก่อนสงคราม แต่มาวันนี้ พวกเราพบว่ามีจำนวนผู้ป่วยเพิ่มมากขึ้น และยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องดร.มูฮัมหมัด อาบู เทเยม กุมารแพทย์
“พวกเราพบเห็นความแออัดในแผนก ซึ่งรวมถึงเด็กป่วยปอดบวมเฉียบพลันด้วย” ดร.มูฮัมหมัด อาบู เทเยม (Dr. Mohammad Abu Tayyem) กุมารแพทย์ขององค์การฯ ปฏิบัติงานที่โรงพยาบาลนาสเซอร์ (Nasser) ในทางตอนใต้ของกาซา ที่รับผู้ป่วยเด็กกว่า 300 รายต่อวันกล่าวต่อ
ทีมขององค์การฯ เผชิญกับจำนวนผู้ป่วยที่ล้นหลาม ระหว่างเดือนมิถุนายนและเดือนตุลาคม ปี 2567 องค์การฯ ได้รักษาทารกและเด็กอายุต่ำกว่า 5 ขวบไปกว่า 3,421 คน ในแผนกผู้ป่วยเด็กของโรงพยาบาลนาสเซอร์ ซึ่งเกือบ 1/4 (22%) เป็นผู้ป่วยเด็กที่มีอาการเกี่ยวข้องกับโรคท้องร่วง (diarrhoea) และ 8.9% เกี่ยวข้องกับโรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบ (meningitis) และในช่วงเวลาเดียวกัน ทารกแรกเกิดอายุต่ำกว่า 1 เดือนจำนวน 168 คน และเด็กอายุระหว่าง 1-5 ขวบอีกกว่า 10,800 คนได้รับการตรวจรักษาสำหรับการติดเชื้อในทางเดินหายใจส่วนบนในห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลนาสเซอร์ นอกจากนั้น ยังมีเด็กอายุ 1-5ขวบอีก 1,249 คน ได้เข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบานาสเซอร์ด้วยโรคติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนล่าง ซึ่งเป็นเด็กที่ปอดบวมถึง 459 คน
ภาพจากมุมสูงของเมืองข่าน ยูนิส ทางตอนใต้ของกาซา ที่ปรากฎเต็นต์พักอาศัยตั้งอยู่อย่างแออัดยัดเยียด โดยครอบครัวของผู้พลัดถิ่นจำนวนมากต้องใช้ชีวิตได้สภาวะแร้นแค้นและไม่สามารถเข้าถึงปัจจัยขั้นพื้นฐานอย่างน้ำ อาหาร และเสื้อผ้า - ดินแดนปาเลสไตน์ พฤศจิกายน 2567
สนับสนุนการทำงานในสถานการณ์ฉุกเฉินของพวกเรา
สนับสนุนพวกเราในการส่งต่อเวชภัณฑ์ที่จำเป็นต่อการช่วยชีวิตผู้ป่วยในสถานการณ์ฉุกเฉิน ด้วยการบริจาคตอนนี้
1 ปีแห่งสงครามได้ทำลายระบบสาธารณสุขและการเข้าถึงการรักษาพยาบาล
ในพื้นที่ที่เรียกว่า “เขตมนุษยธรรม” ประชากรผู้พลัดถิ่นอาศัยกันอยู่อย่างแออัด องค์การฯ ได้ให้บริการด้านสุขภาพทารกแรกเกิด ทางด้านสูติกรรม และด้านกุมารเวชที่คลินิกสุขภาพปฐมภูมิ (Primary Healthcare Clinics - PHCCs) และโรงพยาบาลนาสเซอร์ ซึ่งเป็นโรงพยาบาลที่มีหนึ่งในหอผู้ป่วยคลอดบุตรที่ยังคงเปิดให้บริการอยู่ในทางตอนใต้ของกาซา โดยจากข้อมูลจาก สำนักงานเพื่อการประสานงานด้านมนุษยธรรมแห่งสหประชาชาติ (United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs หรือ OCHA) ณ วันที่ 19 พฤศจิกายน มีโรงพยาบาลเพียง 17 แห่ง จาก 36 แห่งในกาซาที่ยังคงเปิดให้บริการบางส่วน (OCHA)
บรรดามารดาในกาซาต้องพบเจอกับความเสี่ยงเมื่อพาลูกน้อยและเด็กๆ ไปยังโรงพยาบาลและศูนย์สุขภาพไม่กี่แห่งที่เหลืออยู่ พวกเธอต้องเดินทางไกลโดยทางเท้าหรือใช้รถลากสัตว์บนเส้นทางที่ไม่ปลอดภัย ผ่านพื้นที่ที่ฝุ่นคลุ้งและหนาแน่นไปด้วยผู้คนเพื่อให้ไปถึงสถานพยาบาล ซึ่งการเดินทางอันยากลำบากนี้ทำให้เด็กและทารกแรกเกิดต้องประสบกับความอันตรายในการถูกโจมตีและมีความเสี่ยงสูงต่อการเกิดอาการแทรกซ้อนได้ แม้จะได้รับการรักษาแล้ว ทารกแรกเกิดและเด็กๆ ที่ต้องกลับไปอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่สะอาด ก็สามารถทำให้ปัญหาสุขภาพและความสามารถในการฟื้นตัวของพวกเขาย่ำแย่ลง
การเผชิญกับสภาพความเป็นอยู่ที่ไม่เอื้ออำนวย ทั้งการขาดแคลนอุปกรณ์และอาหารที่สะอาด และความเครียดที่ต่อเนื่อง ทำให้ผู้เป็นแม่จำนวนมากที่มีภาวะทุพโภชนาการอยู่แล้ว ต้องให้กำเนิดทารกก่อนกำหนดและเผชิญกับความเสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนหลังคลอดที่สูงขึ้น ซึ่งวิกฤตนี้ยังถูกทำให้เลวร้ายลงไปอีกด้วยการขาดแคลนอุปกรณ์ทางการแพทย์และอุปกรณ์อื่น ๆ ที่สำคัญในสถานพยาบาลและโรงพยาบาลหลายแห่ง
มารดาคนหนึ่งเตรียมอาหารสำหรับครอบครัวและญาติพี่น้อง ด้วยการเทถั่วเขียวกระป๋องลงไปในหม้อน้ำเดือด บนกองไฟที่เธอเตรียมเอาไว้ล่วงหน้า - ดินแดนปาเลสไตน์ พฤศจิกายน 2567
อุณหภูมิที่ลดลงทำให้เกิดปัญหาสุขภาพประเภทอื่นเพิ่มเติม
หลายครอบครัวอาศัยอยู่อย่างแออัดภายใต้เต็นท์หรือแผ่นพลาสติกและเศษผ้าที่นำมาตัดต่อเข้าด้วยกัน แถมยังขาดการเข้าถึงน้ำสะอาด สุขาภิบาลอุปกรณ์สุขอนามัย เช่น สบู่ และสิ่งของจำเป็นอื่น ๆ สภาพแวดล้อมย่ำแย่ลงเรื่อย ๆ ซึ่งฤดูหนาวพร้อมกับอากาศหนาวเย็นที่กำลังจะมาถึงเพิ่มความเสี่ยงของโรคชนิดอื่น เช่น โรคติดเชื้อทางผิวหนังและทางเดินหายใจ โรคหิด (scabies) โรคท้องร่วงเฉียบพลัน และการติดเชื้อไวรัส โดยเฉพาะในทารกแรกเกิดและเด็ก
นอกเหนือไปจากนั้น ราคาของสินค้าที่สูงขึ้นเนื่องจากการจำกัดการช่วยเหลือไปยังกาซา ทำให้ผู้คนไม่สามารถซื้ออาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการได้ ซึ่งอาหารที่มีก็ไม่เพียงพอต่อความต้องการอยู่แล้ว ทำให้ผู้คนประสบกับภาวะทุพโภชนาการ (malnutrition) โดยเฉพาะในทารกและเด็ก การช่วยเหลือทางด้านมนุษยธรรมในกาซาอย่างต่อเนื่องจึงเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งในการบรรเทาความทุกข์ของผู้คนที่ติดอยู่ในกาซา ซึ่งจะช่วยให้สถานการณ์การขาดอุปกรณ์ทางการแพทย์และอุปกรณ์อื่นๆ ที่จำเป็นต่อการช่วยชีวิตผู้คนในชุมชน รวมถึงทารกแรกเกิด เด็ก และมารดาดีขึ้น
เมื่อไม่มีแก๊สหุงต้ม เหล่าคุณแม่เหลือตัวเลือกเพียงแค่การก่อกองไฟโดยใช้พลาสติกเป็นเชื้อเพลิง เพื่อให้พวกเธอยังสามารถปรุงอาหารสำหรับบรรดาบุตรได้ในภาวะที่อาหารขาดแคลน - ดินแดนปาเลสไตน์ พฤศจิกายน 2567
“ฉันไม่มีผ้าอ้อมให้ลูกชายของฉัน” ยาสมิน (Yasmin) แม่ของเด็กชายที่รักษาตัวในโรงพยาบาลนาสเซอร์กล่าว “ฉันไม่มีแม้กระทั่งเสื้อผ้าดีๆ ให้เขาได้สวม ฉันต้องใช้ถุงพลาสติกซึ่งทำให้ผิวหนังของเขาติดเชื้อและเกิดผื่น การอาศัยอยู่ในเต็นท์เช่นนี้ทำให้ลูกๆ ของฉันต้องเผชิญกับสภาพความเป็นอยู่ที่เลวร้าย และพวกเขาไม่ได้แม้แต่จะนอนบนที่นอนที่มีคุณภาพ”
“ช่วงเวลาเหล่านี้เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากและยาวนานมาก ซึ่งเป็นเวลาปีกว่าแล้วตั้งแต่เริ่มมีสงคราม และมันได้ส่งผลกระทบอย่างหนักต่อทุกคน โดยเฉพาะเด็กที่กำลังเจริญเติบโต” ดร.อาบู เทเยม กล่าว “โดยมีสาเหตุมาจากการขาดแคลนอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการและสารอาหาร ซึ่งกระทบต่อสุขภาพและการสร้างภูมิคุ้มกันของทารกแรกเกิดและเด็ก ทำให้พวกเขาติดเชื้อง่ายขึ้น”
ยาสมินกล่าวเพิ่มว่า “ลูกชายของฉันไอตลอดเวลา ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่ในโรงพยาบาล ลูกชายของฉันไม่ยิ้มแย้มแจ่มใส ไม่เล่น และไม่ดื่มนม เขานอนหลับตลอดเวลา แพทย์บอกว่าเราต้องให้เขาอยู่ห่างจากไฟ ซึ่งจะช่วยป้องกันอาการไอ แต่พวกเราจะทำได้อย่างไร อาหารทุกอย่างต้องปรุงโดยใช้ไฟ”
บิลาล อบู ซาดา (Bilal Abu Saada) ผู้ช่วยพยาบาลในแผนกป้องกันและควบคุมการติดเชื้อ (Infection Prevention and Control หรือ IPC) เดินไปตามโถงทางเดินวอร์ดกุมารเวชศาสตร์ ภายในโรงพยาบาลนาสเซอร์ ทางตอนใต้ของกาซา - ดินแดนปาเลสไตน์ ตุลาคม 2567 © MSF
การทำงานเพื่อรองรับความต้องการความช่วยเหลือทางการแพทย์ที่เพิ่มขึ้นในเมืองข่าน ยูนิส (Khan Yunis) ทางตอนใต้ของกาซา ทีมขององค์การฯ ได้ช่วยเหลือแผนกผู้ป่วยเด็กของโรงพยาบาลนาสเซอร์ รวมไปถึงแผนกฉุกเฉิน แผนกผู้ป่วยเด็กวิกฤตขนาด 9 เตียง และแผนกผู้ป่วยทารกแรกคลอดวิกฤตขนาด 23 เตียงด้วย
กิจกรรมขององค์การฯ ในการดูแลรักษาเด็ก ทารกแรกเกิดและสูติกรรมเป็นเพียงเศษเสี้ยวของความต้องการทางการแพทย์ในกาซา การหยุดยิงโดยทันทีและถาวรในกาซาคือทางออกเดียวในการบรรเทาความทุกข์ทรมานของประชากรชาวกาซาและการประกันการเข้าถึงการรักษาพยาบาลและความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม
