โรงพยาบาลหลักบาร์แชร์ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของเมืองคาร์ทูม เป็นหนึ่งในโรงพยาบาลไม่กี่แห่งที่ยังคงดำเนินงานอยู่ในเมือง - ซูดาน พฤษภาคม 2566 © Ala Kheir/MSF
ความทนทุกข์ทรมานที่เราได้พบเห็นในคาร์ทูมนั้นใหญ่หลวงนัก ความรุนแรงที่สร้างความเสียหายและกดดันมากขึ้นยังเกิดขึ้นทุกวัน การขาดแคลนและการขัดขวางสกัดกั้นการส่งเสบียง อาหาร ของใช้และความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมส่งผลให้ผู้คนดิ้นรนอย่างหนักเพื่อเอาชีวิตรอด ความจำเป็นด้านการแพทย์สูงขึ้นมาก อาการบาดเจ็บส่วนใหญ่อยู่ในระดับรุนแรง และอุบัติภัยหมู่เกิดบ่อยขึ้นจนกลายเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นประจำ เจ้าหน้าที่องค์การฯ เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลและอาสาสมัครทำงานกันอย่างไม่หยุดหย่อนท่ามกลางสถานการณ์ที่ยากลำบากเพื่อให้บริการทางการแพทย์ แต่หากไม่สามารถทำงานได้อย่างปลอดภัย เราถือเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้ที่จะให้บริการทางการแพทย์ต่อไปขณะที่ชีวิตของเจ้าหน้าที่และผู้ป่วยยังถูกคุกคามแคลร์ ซาน ฟิลิปโป จนท.ประสานงานฉุกเฉิน
โรงพยาบาลบาร์แชร์เป็นหนึ่งในบรรดาโรงพยาบาลซึ่งตั้งอยู่ทางตอนใต้ของเมืองคาร์ทูมที่ยังคงเปิดทำการและให้บริการโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย นับตั้งแต่สิ้นเดือนกันยายน โรงพยาบาลรับผู้ป่วยมีปรากฏอาการบาดเจ็บรุนแรงจำนวนมากขึ้น เนื่องจากการต่อสู้ที่ยกระดับขึ้น บางครั้งมีผู้ป่วยกว่า 12 คนมาถึงโรงพยาบาลพร้อมๆ กันหลังเกิดเหตุระเบิดหรือมีการโจมตีทางอากาศในพื้นที่พักอาศัยและตลาด เมื่อวันอาทิตย์ที่ 5 มกราคม 2568 มีผู้ป่วย 50 รายถูกนำส่งห้องฉุกเฉิน โดยในจำนวนนี้ 12 รายเสียชีวิตแล้ว หลังการโจมตีทางอากาศที่เกิดขึ้นห่างจากโรงพยาบาล 1 กิโลเมตร
ในขณะเดียวกัน เจ้าหน้าที่องค์การฯ ยังเห็นการเพิ่มขึ้นของจำนวนผู้ป่วยแผนกกุมารเวชศาสตร์และมารดา เนื่องจากสถานพยาบาลอื่นๆ ปิดให้บริการหรือลดการให้บริการบางแผนกลง องค์การฯ ยังให้การรักษาผู้ป่วยโรคอหิวาตกโรค (cholera) มาลาเรีย (malaria) การระบาดของไข้เลือดออก (dengue outbreaks) และภาวะทุพโภชนาการ (malnutrition) ซึ่งจัดอยู่ในขั้นที่น่ากังวลมาก
โรงพยาบาลต้องเผชิญกับอุปสรรคมหาศาล ในเดือนตุลาคม 2566 การผ่าตัดทั้งหมดถูกยกเลิกชั่วคราวเนื่องจากการจัดส่งเวชภัณฑ์สำหรับการผ่าตัดถูกสกัดกั้นจากกองกำลังติดอาวุธซูดาน (Sudanese Armed Forces) การลำเลียงเวชภัณฑ์ทางการแพทย์และการเคลื่อนย้ายเจ้าหน้าที่จากพอร์ท ซูดาน (Port Sudan) ไม่สามารถดำเนินการได้มาเป็นเวลากว่า 1 ปีแล้ว ช่วงเดือนกรกฎาคมปีก่อน องค์การแพทย์ไร้พรมแดนจำเป็นต้องยกเลิกกิจกรรมทางการแพทย์ใกล้กับโรงพยาบาลเทอร์คิช (Turkish Hospital) เนื่องมาจากผลพวงของการคุกคามข่มขู่และความรุนแรงที่เกิดขึ้นกับเจ้าหน้าที่
“มันคือหายนะที่เราจำเป็นต้องหยุดการให้บริการทางการแพทย์เพื่อรักษาชีวิตผู้คนที่โรงพยาบาลแห่งนี้ โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่ความจำเป็นด้านการแพทย์มีสูงขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่องค์การฯ จำเป็นต้องหยุดการให้บริการทางการแพทย์ส่งผลให้ผู้ป่วยที่จำเป็นต้องเข้ารับการรักษาเข้าถึงบริการการแพทย์ได้น้อยลงไปอีก” ซาน ฟิลิปโป กล่าว
ในเดือนพฤษภาคม 2566 หลังจากสงครามเริ่มขึ้นไม่นาน คณะเจ้าหน้าที่องค์การฯ เริ่มทำงานร่วมกับอาสาสมัครและเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์หลังโรงพยาบาลกลับมาเปิดบริการอีกครั้ง
ช่วงระหว่างเดือนพฤษภาคม 2566 และเดือนธันวาคม 2567 โรงพยาบาลให้การรักษาผู้ป่วยในห้องฉุกเฉิน 25,585 ราย โดยผู้ป่วยมากกว่า 9,000 รายเข้ารักษาจากเหตุรุนแรง เช่น การระเบิดและแผลถูกยิง ในช่วงเวลาเดียวกันเจ้าหน้าที่ทำการผ่าตัดไป ทั้งหมด 3,700 ราย ส่วนใหญ่เป็นการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ความรุนแรง เจ้าหน้าที่ยังได้ทำคลอด 3,800 ราย ในจำนวนนี้เป็นการผ่าคลอดทางหน้าท้อง (caesarean sections) 850 ราย องค์การฯ ยังคงปฏิบัติงานอย่างต่อเนื่องในพื้นที่ 11 รัฐของซูดาน (Sudan) รวมถึงเมืองออมเดอร์มาน (Omdurman) ในรัฐคาร์ทูม เราหวังว่าสถานการณ์จะดีขึ้นเพื่อให้เราสามารถกลับไปยังโรงพยาบาลบาร์แชร์และให้บริการทางการแพทย์ได้อีกครั้ง
