Bilik kecemasan di Unit Trauma Kunduz MSF, seorang petugas perubatan merawat pesakit yang menderita akibat keretakan rumit pada bahagian atas dan bawah kaki disebabkan letupan bom. © Stig Walravens/MSF
Doctors Without Borders terus menyediakan rawatan di unit trauma tetapi mula memindahkan khidmat pesakit luar ke Pusat Trauma Kunduz (KTC), yang berada dalam pembinaan sejak 2018. Doctors Without Borders juga terus menyokong pos hadapan daerah di Chahar Dara, unit stabilisasi di daerah luar bandar Kunduz, yang menerima 126 pesakit yang tercedera akibat perang antara 1 hingga 8 Ogos.
Di negara dengan sistem kesihatan yang sedia menyedihkan, keganasan akan memburukkan lagi akses orang ramai kepada rawatan. Di kawasan yang mana pertempuran masih sengit, sangat berbahaya untuk orang ramai meninggalkan rumah mereka bagi mendapatkan rawatan, atau mereka menangguhkannya sehingga kesakitan mereka bertambah parah. Kami dapati bilangan pesakit di bilik kecemasan kami, pusat rawatan COVID-19, atau klinik pesakit luar berkurangan ketika keganasan meningkat. Di Kandahar di mana Doctors Without Borders mengendalikan projek untuk pesakit dengan tuberkulosis rintang ubat (DR-TB), mereka dibekalkan dengan konsultasi jarak jauh dan stok penimbal ubatan bagi mengelak terpaksa merentasi barisan hadapan. Dan di Lashkar Gah beberapa hari lalu, jumlah wanita mengandung mendapatkan rawatan meningkat apabila situasi bertukar tenang. Kecemasan perubatan, kelahiran dan keadaan kronik tidak berhenti ketika perang.
Kami hanya merawat seorang wanita mengandung di hospital, namun hari berikutnya, selepas pertempuran sedikit reda, 10 wanita mengandung berjaya sampai kepada kami, jadi kami tahu keperluan memang ada di luar sana. Kami benar-benar bimbang jika golongan wanita terpaksa melahirkan anak di rumah tanpa bantuan perubatan tersedia jika mereka mengalami komplikasi.Sarah Leahy, Koordinator Projek
Pertelingkahan antara pihak berperang turut memaksa ratusan ribu meninggalkan kediaman masing-masing. Sebahagian mencari kawasan selamat di bandar dan menetap di penempatan tidak formal dengan sedikit akses kepada keperluan asas seperti makanan, tempat tinggal dan rawatan perubatan. Pada Julai di Kunduz, Doctors Without Borders membuka klinik kecil menyediakan konsultasi pesakit luar untuk wanita dan kanak-kanak yang kehilangan tempat tinggal di Sar Dawra dan mula menyediakan air minum selamat kepada mereka yang kehilangan tempat tinggal secara dalaman.
Pada 6 Julai Doctors Without Borders membangunkan klinik sementara untuk mereka yang kehilangan tempat tinggal akibat pertempuran sengit sekitar bandar Kunduz. Pasukan di klinik ini mengendalikan lebih 3,400 konsultasi sepanjang 12 hari pertama. Projek ini diuruskan sepasukan sembilan kakitangan, termasuk doktor, jururawat dan penganjur kesihatan.
Pasukan klinik menjalankan lebih dari 3,400 konsultasi dalam 12 hari pertama. Projek ini dikendalikan oleh pasukan sembilan orang, termasuk doktor, jururawat dan penganjur kesihatan. © Prue Coakley/MSF
Pada bulan Jun, pertempuran sengit di sekitar kota Kunduz memaksa ribuan orang keluar dari rumah mereka. 400 keluarga mencari perlindungan di penempatan tidak rasmi di mana pasukan Doctors Without Borders mula menyediakan 12,000 liter air minuman bersih sehari. © Prue Coakley/MSF
Klinik itu merawat kira-kira 300 pesakit sehari dan pada awal Ogos Doctors Without Borders menyerahkan aktiviti ini kepada organisasi lain untuk membolehkan pasukan menumpukan kepada rawatan trauma. Di bandar Kandahar, Doctors Without Borders membangunkan klinik sementara menyediakan rawatan perubatan kepada kanak-kanak berusia bawah lima tahun di kem Haji, penempatan tidak formal yang kini menjadi tempat berteduh bagi 500 yang kehilangan tempat tinggal. Kami juga memulihkan punca bekalan air dan memastikan akses kepada tandas dan bilik mandi. Sehingga minggu lalu, sejak 28 Julai lebih 170 kanak-kanak dirawat, majoritinya kerana masalah respiratori, cirit-birit dan anemia.
Konflik ini kekal dinamik dengan keganasan mula tercetus di kawasan berbeza dalam negara, dan Doctors Without Borders menyesuaikan projeknya semampu mungkin untuk memenuhi keperluan yang sentiasa berubah. Namun kakitangan perubatan di serata Afghanistan berdepan pertempuran yang berlaku di jalanan sekitar fasiliti perubatan, dan dengan rehat yang sedikit serta tidak mencukupi, mereka sentiasa risau dengan keluarga yang ditinggalkan di rumah. Selepas pertempuran memasuki bandar, hospital terus berfungsi tetapi ancaman disebabkan berada di lokasi yang silap sentiasa ada, sepertimana kami saksikan semalam di Lashkar Gah. Semua fasiliti perubatan yang bero[perasi mesti dihormati.
