Breadcrumb
- Home
- จดจำชาวโรฮิงญา - คุณสามารถทำอะไรได้บ้าง
คุณสามารถทำอะไรได้บ้าง
องค์การฯ ยืนหยัดในการสนับสนุนสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานของชาวโรฮิงญา
ขอเชิญรับชมแอนิเมชั่นดีกรีรางวัลระดับนานาชาติจากองค์การแพทย์ไร้พรมแดน (Doctors Without Borders / Médecins Sans Frontières - MSF) ที่เล่าเรื่องราวการเดินทางอันหาญกล้าของชาวโรฮิงญาและความหวังในการมีชีวิตรอด วิดีโอชิ้นนี้เผยให้เห็นการผจญภัยในโลกแห่งความเป็นจริงของผู้ลี้ภัยชาวโรฮิงญา ที่สะท้อนความเป็นจริงอันน่าเจ็บปวดที่พวกเขาเผชิญเพื่อแสวงหาพื้นที่ปลอดภัย
แอนิเมชั่นชิ้นนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากประสบการณ์จริงจริงของมูฮิบ (Muhib) ชาวโรฮิงญาผู้กล้าหาญที่เดินทางหนีจากความวุ่นวายในประเทศเมียนมาไปมาเลเซียทางเรือที่เต็มไปด้วยอันตราย มูฮิบใช้เวลากว่าสองสัปดาห์ลอยอยู่ในทะเลอันดามัน ดำรงชีวิตอยู่บนเรือประมงที่อัดแน่นไปด้วยผู้คน ผู้หญิง และเด็กที่สิ้นหวัง น่าเศร้าที่ผู้โดยสารร่วม 27 คนไม่สามารถต่อสู้กับสภาพอากาศอันเลวร้ายกลางท้องทะเล นำไปสู่ฉากการปล่อยร่างไร้วิญญาณของพวกเขาเหล่านี้ในท้ายที่สุด
‘เวิ้งว้างกลางชลาสินธุ์ (Lost at Sea)’ พาคุณดื่มด่ำไปกับความทรงจำของมูฮิบ เริ่มต้นจากเพลงพื้นบ้านที่เขาเคยได้ยินจากจากมารดาผู้ให้กำเนิดครั้งยังอาศัยอยู่ในเมียนมา ผ่านฉากที่ชวนให้นึกถึงความฝันและภาพย้อนอดีตอันเจ็บปวด วิดีโอยังรวบรวมความเสียสละอันยิ่งใหญ่และจิตวิญญาณที่ยังคงยืนหยัดอย่างแน่วแน่ เพื่อกำหนดชะตากรรมของผู้ลี้ภัยชาวโรฮิงญาด้วยตัวของพวกเขาเองได้อย่างสวยงาม
องค์การฯ ยินดีเป็นอย่างยิ่งหากคุณแบ่งปันการเดินทางที่เต็มไปด้วยความรู้สึกชิ้นนี้กับครอบครัวและเพื่อนของคุณ เพื่อสร้างความตระหนักรู้และเข้าใจความรวดร้าวของชาวโรฮิงญาที่ยังคงเผชิญกับความอ้างว้างไร้จุดหมายในปัจจุบัน
การเรียกร้องเพื่อชาวโรฮิงญา
เป็นระยะเวลากว่า 6 ปีนับแต่การอพยพครั้งใหญ่ของชาวโรฮิงญา พวกเขายังคงไร้สัญชาติ ถูกจำกัดทางเลือกหรือสิทธิในประเทศที่พวกเขาขอลี้ภัย คุณสามารถช่วยได้โดยการเรียกร้องสิทธิของชาวโรงฮิงญา
เป็นเรื่องน่าสลดใจที่หลายประเทศตามแนวชายฝั่งทะเลอันดามันกำลังปิดพรมแดนไม่รับเรือชาวโรฮิงญา เมื่อผู้ลี้ภัยเหล่านี้ได้รับอนุญาตให้ขึ้นจากเรือ พวกเขาจะถูกควบคุมตัวทันทีและลงโทษตามกฎหมายท้องถิ่น
การไม่สามารถขึ้นฝั่งอย่างปลอดภัยและการทำให้ผู้แสวงหาที่ลี้ภัยต้องรับโทษทางอาญา ทำให้ผู้คนจำนวนมากขึ้นต้องเสี่ยงชีวิตและเดินทางท่ามกลางอันตรายข้ามทะเลอันดามัน
ชาวโรฮิงญาอย่างน้อย 348 ราย ซึ่งในจำนวนนี้มีเด็กจำนวนมาก เสียชีวิตหรือสูญหายในทะเลในปี 2565
ร่วมกันเปล่งเสียง
เราขอเชิญชวนให้คุณเขียนจดหมายถึงรัฐบาลของคุณอย่างเร่งด่วน เพื่อเรียกร้องให้พวกเขาปกป้องสิทธิของผู้ลี้ภัยและผู้ขอลี้ภัยชาวโรฮิงญา คัดค้านนโยบายและกฎหมายการย้ายถิ่นฐานที่รุนแรงและไร้มนุษยธรรม รัฐบาลของคุณสามารถเลือกไม่ใช้นโยบายที่โหดร้ายได้
การส่งเสียงเรียกร้องด้วยภาษาของคุณเอง สามารถสร้างแรงกระเพื่อมในสังคมได้มากกว่า ดังนั้นเราจึงไม่ได้จัดทำแม่แบบจดหมาย อย่างไรก็ตาม คุณอาจพิจารณาข้อเรียกร้องดังต่อไปนี้:
- เรียกร้องให้รัฐบาลยุติแผนการอันโหดร้ายในการส่งผู้ชาย ผู้หญิง และเด็กกลับประเทศเมียนมาโดยทันที การกระทำเช่นนี้จะทำให้เกิดความทุกข์ทรมานและความทุกข์ยากอย่างแสนสาหัส ดั่งที่ทีมองค์การแพทย์ไร้พรมแดนเคยประสบพบในพื้นที่อื่น ซึ่งนับเป็นการบั่นทอนเจตนารมณ์ของอนุสัญญาผู้ลี้ภัย การส่งชาวโรฮิงญากลับประเทศจะต้องเป็นไปด้วยความสมัครใจ ปลอดภัย และมีเกียรติ
- เรียนถามรัฐบาลว่ามีการวิเคราะห์สถานการณ์อย่างไรบ้าง เพื่อประเมินว่าผู้ชาย ผู้หญิง และเด็กจะมีความเสี่ยงต่อการทำร้ายตัวเอง การฆ่าตัวตาย หรือความทุกข์ทางจิตใจ อันเป็นผลโดยตรงจากการถูกส่งตัวไปอยู่ในศูนย์กักกันหรือถูกส่งตัวกลับประเทศ
- เรียกร้องให้รัฐบาลของคุณเปิดพรมแดน เพื่อรับเรือของผู้ลี้ภัยและอนุญาตให้ขึ้นฝั่งได้อย่างปลอดภัยโดยไม่มีการกักขัง
- เรียกร้องให้มีการปฏิบัติต่อชาวโรฮิงญาอย่างมีมนุษยธรรมและให้เกียรติ และให้พวกเขาสามารถเข้าถึงการรักษาพยาบาลในราคาที่สมเหตุสมผล ตลอดจนการศึกษาและการจ้างงาน
เปิดพื้นที่สำหรับชาวโรฮิงญา
คุณยังสามารถช่วยได้โดยการเปิดพื้นที่ให้ชาวโรฮิงญาได้ออกมาแสดงทัศนะ
จัดสัมมนาผ่านเว็บไซต์หรือช่องทางให้แบ่งปัน รับฟังเรื่องราว และความคิดเห็นของชาวโรฮิงญา รู้และเข้าใจสถานการณ์ ประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของพวกเขา การจัดพื้นที่ในการแสดงออกเช่นนี้ คุณจะเข้าใจว่าพวกเขายังเป็นพ่อ แม่ ลูกชาย ลูกสาว เพื่อน และมนุษย์ที่ไม่แตกต่างกับคุณที่มีความปรารถนาจะสร้างชีวิตที่ดีขึ้นสำหรับตนเองและลูกหลานของพวกเขา
เรามีที่พักก็จริง แต่นอกเหนือจากนั้นเราไม่มีอะไรเลยสำหรับลูกของเรา เราพึ่งพาความช่วยเหลือด้านอาหาร ท่ามกลางความวิตกกังวลว่าจะบริหารจัดการอย่างไรให้เพียงพอ เรากังวลว่าจะแต่งตัวอย่างไรและจะสอนพวกเขาอย่างไร ฉันไม่สามารถให้สิ่งที่พวกเขาต้องการได้เพราะฉันไม่มีเงิน บางทีก็กินน้อยกว่าที่ควร ฉันเคยมีแม้กระทั่งความคิดที่ว่าอยากขายอาหารในส่วนของตนเองเพื่อไปซื้อของให้กับลูกๆ นี่คือสิ่งที่เราเป็นอยู่ มีกินบ้าง ไม่มีกินบ้างTayeba Begum คุณแม่ลูกหก
ชาวโรฮิงญาต้องการความช่วยเหลือจากคุณ
ในเมียนมา บังกลาเทศ และมาเลเซีย องค์การแพทย์ไร้พรมแดนทำงานเพื่อสนับสนุนการดูแลสุขภาพเบื้องต้นสำหรับชาวโรฮิงญา อาทิ สุขภาพจิต อนามัยการเจริญพันธุ์ และการสนับสนุนผู้รอดชีวิตจากความรุนแรงทางเพศและเพศสภาพ
คุณสามารถช่วยเด็กชาวโรฮิงญา 3 คนให้ได้รับการรักษาโรคมาลาเรียในราคากาแฟ 1 แก้ว ด้วยความช่วยเหลือของคุณ เราสามารถให้การสนับสนุนพวกเขาและกลุ่มคนเปราะบางที่ตกอยู่ในภาวะวิกฤตต่อไปได้