เลบานอน: ตอนนี้พวกเราปลอดภัย หากไร้ซึ่งอนาคตข้างหน้า

ฉันพร้อมกับแม่ พี่ชายและพี่สาว กำลังพยายามคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป บนท้องถนนจะปลอดภัยไหม? พวกเราจะไปที่ไหน?

ฉันเพิ่งทิ้งบ้านของตัวเองในเมืองดาฮิเอห์ (Dahieh) ซึ่งเป็นย่านชานเมืองทางใต้ของเบรุตไม่กี่วันที่ผ่านมา เนื่องจากเกิดเหตุระเบิดที่รุนแรงและย้ายมาอยู่ที่นี่ พวกเราคิดว่าที่นี่จะปลอดภัย แต่ตอนนี้พวกเราต้องย้ายอีกครั้ง ฉันคว้ากระเป๋าที่มีของใช้จำเป็นใกล้ตัว พวกเราได้รับแจ้งมาว่าควรจะนำที่นอนไปด้วย พวกเราจึงยัดที่นอน 2 อันลงในรถพร้อมกับน้ำดื่มบรรจุขวด 1 แพ็ค

ฉันไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร เกิดไฟไหม้หลายแห่งหลังจากการโจมตี และฉันได้ยินเสียงระเบิดดังสนั่น พวกเราได้ยิน เห็นและรู้สึกได้ถึงการโจมตี บ้านของพวกเราสั่นสะเทือน มันเกิดการระเบิดครั้งใหญ่ในพื้นที่โดยไม่มีการแจ้งเตือนให้มีการอพยพล่วงหน้า

เมื่อรอบตัวมีแต่เปลวไฟและกลุ่มควันล้อมรอบ ฉันพูดกับตัวเองซ้ำ ๆ ว่า “สิ่งที่พวกเราต้องมีคือแผนการและต้องลงมือทำ เมื่อมีแผนแล้วก็ลงมือทำทันที อย่ารออยู่ที่นี่” เราหนีออกจากพื้นที่ให้เร็วที่สุด ฉันไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับบ้านของฉันหรือบ้านหลังใหม่บ้าง พวกเราได้โทรขอความช่วยเหลือไปเรื่อยและขับรถกว่า 2 ชั่วโมง ก่อนที่พวกเราจะรู้ว่าควรไปที่ไหน จนกระทั่งช่วงเวลาประมาณตี 5 พวกเราก็ถึงจุดหมายใหม่ซึ่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของภูเขา

พวกเราโชคดีมากที่หนีออกมาก่อน เพราะต่อให้การโจมตีจบลงแล้วแต่ยังคงมีไฟลุกลามในบริเวณที่เราเคยอยู่ พวกเราแค่ต้องการที่พักพิงชั่วคราวเพื่อตัดสินใจว่าจะไปที่ไหนต่อ ณ เวลานั้นพวกเรายังไม่ได้นอนกันเลย บางคนยังคงขับรถเพื่อหลบหนีต่อไป ตอนนี้พวกเราได้ดูข่าวและภาพอันน่าสะพรึงกลัวของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ฉันรู้ว่าเพื่อนร่วมงานของฉันที่อยู่ในทีมขององค์การแพทย์ไร้พรมแดน (Doctors Without Borders / Médecins Sans Frontières - MSF) กำลังอยู่ในพื้นที่ เพื่อช่วยจัดหาและลำเลียงน้ำโดยรถบรรทุกให้ศูนย์พักพิงและโรงเรียนหลายแห่งในเบรุตและเขตภูเขาเลบานอน (Mount Lebanon) ซึ่งเป็นที่ที่มีครอบครัวผู้พลัดถิ่นหลายครอบครัวอาศัยอยู่

มีหลายคนที่ยังคงนอนตามข้างถนน องค์การฯ ได้จัดหาน้ำให้กว่า 86,000 ลิตรในเวลา 24 ชั่วโมง และยังได้แจกจ่ายชุดอุปกรณ์สำหรับรักษาสุขอนามัยและสิ่งของบรรเทาทุกข์ รวมไปถึงที่นอนแก่ผู้พลัดถิ่น ทีมงานด้านสุขภาพจิตของพวกเราได้ลงพื้นที่เพื่อให้การรักษาขั้นพื้นฐานทางด้านจิตวิทยากับกลุ่มคนที่จิตใจได้รับการกระทบกระเทือนและผู้คนที่หลบภัยในโรงเรียน