ยูเครน: โรงพยาบาลแคร์ซอนถูกโจมตีด้วยระเบิด 2 ครั้ง ภายใน 72 ชั่วโมง
เคียฟ 4 สิงหาคม 2566 - ขณะเขียนบทความชิ้นนี้ โรงพยาบาลในเมืองแคร์ซอน ประเทศยูเครนที่เพิ่งถูกโจมตีเมื่อวันอังคารที่ผ่านมา ถูกรุกรานซ้ำอีกครั้งด้วยเครื่องยิงจรวด ส่งผลให้แพทย์เสียชีวิต 1 ราย และเจ้าหน้าที่การแพทย์บาดเจ็บ 5 ราย แม้การโจมตีในครั้งแรกจะปรากฏในรายงานข่าวเป็นวงกว้างและมีการประณามการกระทำในครั้งนั้น แต่ดูเหมือนว่ามันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย ยังคงมีการทิ้งระเบิดบริเวณโรงพยาบาลและพื้นที่โดยรอบซ้ำอีก องค์การแพทย์ไร้พรมแดน (Médecins Sans Frontières - MSF) ได้เรียกร้องอย่างต่อเนื่องให้มีการคุ้มครองพื้นที่โรงพยาบาลและสาธารณูปโภคของพลเมืองในยูเครน และเป็นอีกครั้งที่องค์การฯ ขอประณามการโจมตีโรงพยาบาลอันแสนอุกอาจ
เสียงไซเรนเตือนภัยว่าอีกไม่ช้าจะมีการโจมตีทางอากาศด้วยเครื่องยิงจรวด สมาชิกขององค์การฯ กำลังดำเนินงานอยู่ในหลุมหลบภัยของโรงพยาบาล ส่วนทีมขนส่งขององค์การฯ ยังคงทำการปรับปรุงหลุมหลบภัยแห่งใหม่ต่อไป
“ขณะเกิดเหตุฉันกำลังตรวจงานซ่อมทั่วไปในหลุมหลบภัย ผมรู้สึกถึงการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงตอนที่มีการโจมตีด้วยระเบิดบนสิ่งปลูกสร้างของโรงพยาบาลที่องค์การฯ ดำเนินงานอยู่ โดยหลุมหลบภัยนี้ทีมงานของเราได้ตระเตรียมเพื่อรองรับเจ้าหน้าที่จากกระทรวงการสาธารณสุขและผู้ป่วย" อันดรี โดบราสกี้ (Andrii Dobravskyi) ที่ปรึกษาฝ่ายปฏิบัติการขององค์การฯ ให้ข้อมูล
"หลังเหตุการณ์สงบลง ผมออกไปตรวจสอบพื้นที่นอกหลุมหลบภัย พบว่าระเบิดทำลายบริเวณห้องดับจิต โครงสร้างคอนกรีตและท่อส่งก๊าซได้รับความเสียหาย ในสถานพยาบาลแห่งนี้มีเจ้าหน้าที่และผู้ป่วยรวมประมาณ 150 คน โชคดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บแต่อย่างใด ผมต้องการย้ำอีกครั้งว่าโรงพยาบาลตั้งอยู่บริเวณที่พักอาศัยที่รายล้อมไปด้วยโรงเรียนและอพาร์ตเมนต์” เขากล่าวต่อ
โรงพยาบาลที่ถูกโจมตีซ้ำ 2 ครั้งในรอบ 72 ชั่วโมงแห่งนี้ตั้งอยู่ห่างจากแนวหน้าในการสู้รบราว 1 กิโลเมตร บนพื้นที่ที่กองกำลังยูเครนยึดคืนมาได้เมื่อปีที่แล้ว ตั้งแต่วันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2565 เป็นต้นมา องค์การฯ ได้เรียกร้องให้มีการคุ้มครองสถานพยาบาลอย่างต่อเนื่อง หลังจากเห็นการรุกล้ำเข้าเขตพื้นที่ในแคว้นแคร์ซอน (Kherson) โดเนตสก์ (Donetsk) ดนีปรอแปตร็อวสก์ (Dnipropetrovsk) คาร์คีฟ (Kharkiv) และมือกอลาฟ (Mikolaiv)
การโจมตีโรงพยาบาลครั้งล่าสุดสอดคล้องกับข้อสังเกตเกี่ยวกับโจมตีในภาวะสงครามที่องค์การฯ ตั้งขึ้น โดยเฉพาะการที่กองกำลังของรัซเซียจงใจทิ้งระเบิดบริเวณโครงสร้างพื้นฐานของเมือง ย่านที่พักอาศัย และสถานบริการทางการแพทย์อย่างต่อเนื่อง
เราต้องทนเห็นการโจมตีแบบนี้อีกกี่ครั้ง? การได้รับการคุ้มครองในฐานะเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์หรือว่าผู้ป่วยในภาวะสงครามอยู่ที่ไหน? เราต้องทำอย่างไรให้กลุ่มคนที่ยังคงกราดยิงเคารพชีวิตของมนุษย์มากขึ้น? เราไม่อาจหยั่งรู้ถึงเหตุผลเบื้องหลัง แต่สิ่งที่ยังคงเกิดขึ้นคือเจ้าหน้าที่การแพทย์และพลเมืองถูกโจมตีด้วยอาวุธในสงครามนี้อย่างต่อเนื่อง ข้อเรียกร้องของเรามีเพียงอย่างเดียว หยุดทิ้งระเบิดใส่โรงพยาบาลสักทีไซรอล กัปไป, หัวหน้าภารกิจ