Tiga soalan: Menguruskan kanser serviks dengan pilihan rawatan yang terhad di Malawi

Mengapa Doctors Without Borders mengalihkan perhatiannya kepada pesakit kanser?

“Minat Doctors Without Borders terhadap kanser adalah hasil gabungan faktor. Di negara berpendapatan rendah, unjuran epidemiologi mencadangkan penurunan dalam penyakit berjangkit dan peningkatan serentak dalam penyakit kronik seperti kanser. Kekurangan sumber dan peringkat akhir di mana kanser didiagnosis di sub-Sahara Afrika, sebagai contoh, mencadangkan bahawa mereka akhirnya akan menuntut lebih banyak mangsa daripada penyakit berjangkit, seperti yang mereka lakukan pada masa ini di negara berpendapatan tinggi. Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) menganggarkan bahawa kematian akibat kanser akan meningkat dua kali ganda di Afrika menjelang 2040.

Di Malawi, di mana kami telah menyediakan penjagaan HIV/AIDS selama bertahun-tahun, kami mendapati ramai pesakit kami juga menghidap kanser serviks. Wanita dengan HIV adalah enam kali lebih berkemungkinan mendapat kanser serviks daripada wanita tanpa HIV. Ini membawa kami untuk menjalankan penilaian menyeluruh tentang masalah kanser serviks di Malawi, yang mempunyai prevalens dan kadar kematian kedua tertinggi di dunia. Pada 2020, 4,145 kes baharu kanser serviks dikesan dan 2,905 wanita meninggal dunia. Akses kepada ubat anti-kanser tidak tertentu, radioterapi tidak wujud, dan pembedahan kurang berkembang. Kami berminat untuk menyokong vaksinasi untuk melindungi daripada kanser serviks jika boleh, serta melanjutkan program saringan dan membangunkan penyelesaian rawatan.”

Bagaimana anda merawat kanser jika tiada radioterapi?

“Terapi radiasi biasanya merupakan rawatan barisan pertama untuk kanser serviks, tetapi ia tidak tersedia di Malawi pada masa ini. Sepanjang dua tahun yang lalu, Doctors Without Borders telah membangunkan model penjagaan yang menggabungkan kemoterapi dan pembedahan. Selepas tiga hingga enam kitaran kemoterapi, tumor telah mengecut dan boleh dibedah, menyelamatkan nyawa pesakit. Kami belum mempunyai data untuk menilai kadar kelangsungan hidup dua tahun, tetapi rawatan menunjukkan hasil yang memuaskan dan boleh dijangka memberikan jangka hayat yang hampir hampir dengan rawatan dengan radioterapi.

Di negara yang terhad sumber, rawatan jenis ini boleh dianggap sebagai alternatif yang serius kepada radioterapi, selagi terdapat pakar bedah yang terlatih. Itulah sebabnya kami memberi perhatian khusus untuk melatih pakar bedah yang melakukan prosedur pembedahan lanjutan seperti histerektomi, di mana rahim dikeluarkan sebahagian atau keseluruhannya. Setiap bulan dalam projek kami, pakar bedah melakukan purata 14 histerektomi, dan 40 pembedahan secara keseluruhan. Akibatnya, pakar bedah ini telah menjadi sangat khusus dan telah memperoleh tahap kecekapan yang lebih tinggi dalam bidang pembedahan onko-ginekologi berbanding rakan mereka di Eropah, di mana pembedahan ini jarang berlaku. Di samping itu, kualiti rawatan dipastikan oleh kerja pelbagai disiplin, yang melibatkan pakar anatomi, pakar onkologi, pakar bedah dan pasukan penjagaan sokongan, yang menyediakan sokongan sosial dan psikologi, fisioterapi atau penjagaan paliatif.