กาซา: มันยากกับการเตรียมตัวเพื่อรับมือกับความรุนแรง

โครงสร้างทางการแพทย์ในฉนวนกาซากำลังพังทลายลงท่ามกลางความต้องการทางการแพทย์ที่เพิ่มสูงขึ้น ซึ่งสวนทางกับการขาดแคลนบุคลากรในการปฏิบัติงาน ด้านกลุ่มผู้ป่วยขององค์การแพทย์ไร้พรมแดนยังคงเติบโตอย่างต่อเนื่องอยู่ที่ราว 5,000 ราย โดยประมาณร้อยละ 40 เป็นผู้บาดเจ็บจากกระสุนปืนในฉนวนกาซา 

แต่ยิ่งเรามีพัฒนาการในการรักษาอาการบาดเจ็บจากกระสุนปืนมากเท่าไหร่ เรายิ่งเห็นความซับซ้อนของการทำงานทั้งในทางการแพทย์และการเคลื่อนย้ายผู้ป่วย

โดยผู้ป่วยขององค์การแพทย์ไร้พรมแดนส่วนใหญ่ต้องการความช่วยเหลือทางการแพทย์เฉพาะทาง ซึ่งหมายรวมถึงผู้ป่วยบางรายต้องเข้ารับการผ่าตัดหลายครั้ง แต่ปัจจุบันกระบวนการดังกล่าวไม่สามารถทำได้ในฉนวนกาซา

อาทิ โรคกระดูกอักเสบ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการติดเชื้อของกระดูก และหากไม่ได้รับการรักษา อาจนำไปสู่บาดแผลที่ไม่หายและเพิ่มความเสี่ยงของการตัดแขนขา และยิ่งนานวันเข้าอาการก็จะยิ่งแย่ลง การติดเชื้อเหล่านี้จำเป็นต้องได้รับการรักษาโดยเร็วที่สุด

ทว่าการติดเชื้อนั้นไม่สามารถวินิจฉัยได้อย่างง่ายดาย และขณะนี้ยังไม่มีสถานพยาบาลในฉนวนกาซาที่มีเครื่องมือทางการแพทย์สำหรับการวิเคราะห์อาการเหล่านี้ได้

ด้วยเหตุนี้ องค์การแพทย์ไร้พรมแดนจึงกำลังอยู่ระหว่างการดำเนินการจัดตั้งห้องปฏิบัติการจุลชีววิทยาที่นี่ เพื่อจัดหาเวชภัณฑ์และฝึกอบรม เพื่อให้สามารถทดสอบตัวอย่างกระดูกสำหรับโรคกระดูกอักเสบ แต่ถึงอย่างนั้น เมื่อเราสามารถระบุการติดเชื้อได้ การรักษาต้องใช้ยาปฏิชีวนะอย่างยาวนานและซับซ้อนสำหรับผู้ป่วยแต่ละราย รวมถึงการผ่าตัดซ้ำอีกหลายครั้ง

ผมเดินทางไปทั่วฉนวนกาซา และพบเห็นชายหนุ่มทุกหนทุกแห่งถือไม้ค้ำที่มีเครื่องยึดภายนอกที่ขา หรือนั่งบนเก้าอี้ล้อเข็น นี่กลายเป็นภาพปกติที่เห็นได้ทั่วไป และบ่อยครั้งที่พวกเขายิ้มและอดทนกับอาการบาดเจ็บ แต่สำหรับผมในฐานะแพทย์ ผมรู้ว่าการวินิจฉัยของโรคและอาการในระยะยาวของพวกเขาเป็นเรื่องยากที่จะให้ข้อมูล

และเมื่อมีโอกาสในพูดคุยกับพวกเขาที่ถามผมว่า "ผมจะเดินอย่างอิสระอีกครั้งได้ไหม" นี่เป็นเรื่องกระอักกระอ่วนมาก เพราะผมรู้ว่าในทางการแพทย์ จากสถานการณ์ที่เรากำลังเผชิญอยู่ เรื่องนี้อาจจะเป็นเรื่องยากลำบากเหลือเกิน

อย่างไรก็ดี ผมพยายามส่งสารให้พวกเขาเข้าใจว่า เราจะทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด แม้จะมีความเสี่ยงสูงที่พวกเขาจะสูญเสียขาก็ตาม

แน่นอนว่าเรายังคงพยายามหาวิธีในการรักษาผู้ป่วยเหล่านี้ภายใต้ข้อจำกัดที่เราเผชิญ โรงพยาบาลแน่นขนัดไปด้วยผู้ป่วยและเนื่องจากการปิดล้อม ไฟฟ้าถูกจำกัดให้ใช้เพียง 4 ชั่วโมงต่อวัน เชื้อเพลิงขาดแคลน เวชภัณฑ์หมด ขาดศัลยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ บุคลาการทางการแพทย์ที่เหนื่อยล้ากับการบริหารของโรงพยาบาลและไม่ได้รับเงินเดือนเต็มจำนวนเป็นเวลาหลายเดือน ข้อจำกัดสำหรับผู้ป่วยที่จำเป็นต้องเดินทางออกจากฉนวนกาซาเพื่อรับการรักษาพยาบาลที่อื่นต่อ  และปัญหาอีกมากมาย

เราเห็นความทรุดโทรมของฉนวนกาซาทุกวัน สถานการณ์ทางสังคมและเศรษฐกิจตกต่ำลง ตอนนี้คุณเองก็สามารถพบเห็นเด็กขอทานข้างถนน ซึ่งเป็นเรื่องที่เราไม่เห็นมาก่อนเลยเมื่อ 1 หรือ 2 ปีที่ผ่านมา 

องค์การแพทย์ไร้พรมแดนมีภารกิจทางการแพทย์อันยิ่งใหญ่ที่จะต้องทำ และเราไม่สามารถทำคนเดียวได้ เราพยายาม เราผลักดัน เราต้องไปต่อ สำหรับเรา เรื่องนี้เป็นประเด็นเกี่ยวกับจริยธรรมทางการแพทย์ และผู้บาดเจ็บเหล่านี้ต้องได้รับการรักษาที่จำเป็น

แต่จากจุดที่ผมยืนอยู่ตรงนี้ การมองไปในอนาคตก็เหมือนการมองเข้าไปในอุโมงค์ที่มืดมิด เพื่อเฝ้ารอแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ที่ผมเองก็ไม่แน่ใจว่ายังคงมีเหลืออยู่ไหม